حفاظت فردی کارگاههای ساختمانی
کلیات حفاظت فردی کارگاههای ساختمانی
اجرا و عملیات کار ساختمانی دارای مراحل مختلفی است که در آن افراد با ماشین آلات،ابزار و مصالح گوناگون سروکار دارند،این ویژگی ها امکان وقوع حوادث را برای نیروی انسانی افزایش می دهد.
حافظت از هر نیروی انسانی در قبال حوادث ناشی از کار از اهمیت ویژه ای برخوردار است، از این رو باید ابزار و ماشین آلات بطور مستمر موردبازرسی کامل قرار گرفته و از سالم بودن آنها اطمینان حاصل شود،برای استفاده از ماشین آلات سنگین باید از افرادی استفاده کرد که دارای تجربه کافی باشند.
برای تامین ایمنی کارگاه های ساختمانی باید همه کارها با برنامه ریزی و رعایت اصول و فنی انجام گیرد و تدابیر لازم برای مقابله با خطرات ناشی از کار فراهم شود.
در تجهیز کارگاه باید تمامی عوامل،وسایل و نیروی انسانی مورد نیاز برای حفاظت افراد،محل کارگاه،تجهیزات و ماشین آلات در مقابل عوامل اقلیمی، حریق، جانوران و … فراهم شده باشد.
برنامه ریزی کارگاهی باید طوری باشد که هنگام کار یا تخلیه مصالح مزاحمتی برای همسایگان و سایرین ایجاد نشود، از انجام کارهای پرسر و صدا در شب خودداری شود. در صورتی که لازم است کاری در شب انجام شود باید قبلا اجازه شهرداری و مقامات مسئول و همسایگان و اهالی محل کسب شود.
مشخصات و موارد کاربرد وسایل حفاظت فردی در کارگاههای ساختمانی
ازجله وسایلی که برای حفاظت فردی در مقابله با خطرات ناشی از کار میتوان استفاده کرد عبارتند از:کلاه ایمنی، عینک و نقاب های حفاظتی، کفش و پوتین حفاظتی، دستکش، ماسک حفاظتی، کمربند، لباس های ایمنی و سایر وسایلی که متناسب با نوع کار ،کارگر را از خطر محافظت می کند.
موارد کاربردی حفاظت فردی
اندازه لباس کارگر باید متناسب با وضعیت ظاهری وی باشد.کارگری که با مواد شیمیایی کار می کند باید علاوه بر لباس کار، بر حسب نوع کار وسایل حفاظتی لازم از قبیل پیش بند،کفش،دستکش مخصوص،عینک و در صورت وجود گاز های سمی وسایل تهویه تنفسی در اختیار داشته باشد.
در محیط های مرطوب و در مورد کارهای که در آب انجام می شود،کارگر باید بسته به کاری که انجام میدهد کفش و یا چکمه های لاستیکی و در صورت لزوم دستکش های غیر قابل نفوذ تهیه و در دسترس باشد.
کارگری که در معرض گرد و غبارهای سمی و زیانبار نظیر ،دود و یا غبار غلیظ قرار می گیرد باید از وسایل تهویه تنفوسی استفاده نماید. در مواردی از قبیل سمباده زنی،جوشکاری و تراشکاری که نوع کار خطراتی را متوجه چشم کارگر می سازد عینک و نقاب مخصوص الزامی است.
کارگرانی که به هنگام کار در معرض سقوط اجسام سنگین قرار دارند باید کلاه و کفش حفاظتی مقاوم داشته باشند، همچنین در کارهایی نظیر تخریب،حفاری و کار در ارتفاع باید کارگران به کلاه ایمنی مجهز شوند.کارگرانی که در ارتفاع بیش از سه متر کار می کنند و احتمال سقوط آنها وجود دارد باید به کمربند حفاظتی و طناب نجات مجهز باشند و اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از سقوط را به عمل آورند.
افرادی که در چکشی کردن بتن یا اندود کار می کنند باید به عینک، دستکش لاستیکی و زانوبند حفاظتی مجهز شده باشند. همچنین کارگرانی که به پخش آسفالت مشغولند باید به دستکش و ساعدبند و ماسک محافظتی مجهز باشند. برای حفاظت دست جوشکاران و کارگران ساختمانی در برابر اجسام داغ و اشیایی که دارای گوشه و لبه های تیز هستند باید از دستکش های چرمی ساقدار استفاده شود.
رعایت نکات ایمنی در کاربرد وسایل و تجهیزات
بکارگیری صحیح ابزار و ماشین آلات می تواند عامل مهمی در پشگیری از وقوع حوادث باشد.لذا باید همواره ماشین ها و وسایل نقلیه مربوط به کار توسط افراد آموزش دیده و ماهر هدایت شده و کار آنها دائما تحت نظر باشد.هر ابزار برای کار خاصی ساخته شده است لذا باید ماشین ها و ابزار متناسب با نوع کار انتخاب شوند.
همچنین وسایل باید با توجه به ظرفیت،توان باربری و نوع کاربرد،مورد استفاده قرار گیرند.برای ارزیابی انجام عملیات توسط ماشین آلات باید با سازنده مشورت از تناسب کار با ماشین اطمینان حاصل شود.
هنگام استفاده از جرثقیل ها و وسایلی نظیر بالابر ازعلائم استاندارد استفاده شود از اینرو ضروری است تمام افرادی که با اینگونه وسایل کار می کنند قبلا آموزش لازم را برای آشنایی و بکار بردن علائم مذکور دیده باشند.اطاق فرمان جرثقیل باید طوری ساخته شده و استقرار یافته باشد که راننده همواره دید لازم برای انجام عملیات را داشته باشد.
در استفاده از بالابرها ،بلند کردن بار بیش از ظرفیت مجاز ممنوع است.همچنین رانندگان بالابرها نباید هنگام داشتن بار،دستگاه را ترک کنند.ماشین ها و ابزار ها باید مرتبا بازرسی و توسط افراد ذی صلاح تعمیر و نگهداری شوند.
حفاظت فردی کارگاههای ساختمانی
ایمنی در استفاده از نردبان ها
نردبان وسیله ای است ثابت یا متحرک که به منظور بالارفتن و یا پایین آمدن مورد استفاده قرار می گیرد.انواع نردبان ها عبارتند از : نردبان ثابت،متحرک،قابل حمل، دو طرفه،کشویی و…
ویژگی ها و موارد کاربرد انواع نردبان ها
کلیه نردبانهایی که در کارگاه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند باید از لحاظ مشخصات مطابق با استاندارد های معتبر بوده و یا توسط شرکت یا کارگاهی مطمئن ساخته و طراحی شده باشند. تکیه گاه ها،پایه ها و سایر اعضای نردبان باید استحکام کافی برای حمل بارهای وارده را داشته باشند.
هنگام استفاده از نردبان رعایت موارد زیر ضروری است:
نردبان های قابل حمل باید طوری قرارداده شوند که پایه نردبان در جای ثابتی قرارگرفته و تکیه گاه بالا نیز استحکام کافی برای تحمل بارهای وارده را داشته باشد.
چنانچه نردبان در محلی که احتمال لغزش دارد قرار داده شود باید بوسیله گوه و یا سایر وسایل مشابه تثبیت شود. فاصله پایه نردبان از دیوار باید حداقل یک چهارم ارتفاع نردبان باشد مثلا برای نردبان با ارتفاع هشت متر باید فاصله پایه از دیوار حداقل دو متر باشد.نردبان را باید در محلی قرار داد که احتمال نشست یا فرورفتگی تکیه گاه وجود نداشته باشد.