انواع سبکهای معماری
انواع سبکهای معماری
حتما با نگاه به ساختمانها و سازه ها در مناطق مختلف شهری و روستایی در جهان متوجه تفاوتهای بنیادین در نحوه طراحی و حتی نحوه ساخت و متریال ساخت آنها بایکدیگر شده اید.
گاهی این تفاوتها در سبک معماری حتی از محله ای به محله ایی دیگر در یک شهر هم به چشم میخورد. بعنوان نمونه شهری به مانند اصفهان که به سبک معماری ایرانی اسلامی مشهور است بعضا به ساختمانها و اماکن و محله هایی بر میخوریم که به لحاظ بافت و معماری کاملا با غالب معماری شهر متفاوت است.
در این مقاله سعی میکنیم تعریف کوتاه و درستی از معماری داشته باشیم و همچنین آشنایی مختصری با چند سبک معماری خواهیم داشت.
معماری چیست؟
بسیاری در تعریف دقیق معماری و تعیین مرزهای دقیق آن دچار اختلاف نظر میباشند.گروهی معماری را هنر صرف میدانند و گروهی آن را علم.
به تعریف هنر گرایان معماری: هنر افراشتن و آراستن بنا توسط انسان میباشد.
و بنا به تعریف گروهی دیگر معماری: مجموعه ای از محاسبات ریاضی و تبعیت از قوانین فیزیک جهت سرهم بندی یک سازه است، اما معماری هر تعریفی که داشته باشد بایستی 3 اصل زیبایی ،استحکام،و کاربردی بودن را در بر گیرد.
اگر بخواهیم باز تعریف جامعی از معماری داشته باشیم باید گفت : معماری علم و هنر طراحی ساختمان توام با کیفیت و زیبایی هنری و عاطفی است که در آن معمار ضمن رعایت نکات ضروری پیرامون استحکام و امنیت بنا با استفاده از نبوغ خود و بکارگیری رنگها طرح ها و متریال متناسب با سبک معماری انتخابی سعی در رساندن پیامی و یا یاد آوری نکته ای و یا پیوند زدن ذهن مخاطب خود با سنت ها و تاریخ پیشین است.
انواع سبک معماری
معماری ویکتوریایی
همانطور که از نام این سبک پیداست مربوط به دوران شکوفایی اقتصادی سیاسی و صنعتی بریتانیا در دوران ملکه ویکتوریا میباشد،دوره ای که تحت لوای حکومت این ملکه بریتانیا از یک قدرت منطقه ای به یک امپراطوری جهانی تبدیل شد (1714—1837)
به واسطه نفوذی که بر سایر ملل در اقصی نقاط دنیا پیدا کرد توانست با الهام از معماری های بومی سایر ملل و ترکیب آنها با یکدیگر سبکی بی بدیل بوجود آورد.
از ویژگی های سبک معماری ویکتوریای می توان به پنجره های ارسی ،ایجاد شکل های نامتقارن ،رواق و ستونهای شیبدار،و استفاده از ترکیبات رنگی روشن در متریال ساختمان نام برد.
معماری اسلامی
به مانند امپراطوری بریتانیا آنچه که امروز بعنوان معماری اسلامی میشناسیم فی الواقع متأثر از فتح سرزمینها است که مسلمانان در قرون 7 و8 میلادی بدست اوردند،بدین سان که پس از اشغال این سرزمین ها هر آنچه که بعنوان تمدن آن دیار شناخته میشد.
به نوعی با تغییرات و دگرگونی هایی به حیاط خود در قالب تمدن اسلامی ادامه داد از این میان معماری هم بعنوان یکی از مؤلفه های فرهنگی این سرزمین ها با تغییرات و تلفیقاتی به رشد خود ادامه داد به بیان دیگر معماری اسلامی ترکیبی از معماری رومی،بیزانسی،ایرانی و بین النهرینی میباشد.
قوس های هلالی ،طرح های هندسی منظم، استفاده از گنبد در مرکز سازه از ویژگی های این معماری است.
معماری باروک
خواستگاه اولیه این سبک به کشور ایتالیا بر میگردد دوران طلایی این سبک معماری از اوایل قرن 17 میلادی شروع و تقریبا تا اواسط قرن 18 میلادی ادامه یافت، هم زمانی این سبک معماری با قدرت گیری دول اروپایی و به تبع آن شروع استعمار باعث شد این سبک معماری در کشورهای زیادی از برزیل و آرژانتین در آمریکای جنوبی گرفته تا بخش هایی از آسیای صغیر پذیرای ابنیه های فراوانی با این سبک معماری باشد.
از ویژگی های این سبک معماری می توان به استفاده از رنگهای ملایم و روشن، نمایان کردن شکوه و ابهت، خمیدگی و پیچ تاب اغراق امیز، بکار بردن نقاشی دیواری و سقفی و استفاده از سنگ مرمر و گچ بری فراوان در نما سازه اشاره کرد.
معماری رنسانس
خود واژه رنسانس به معنی نوزایی و باز آفرینش مجدد میباشد اما در بحث معماری رنسانس باید گفت این سبک معماری در واقع به نوعی بازگشت به إلمان های معماری یونانی و رومی میباشد.
گرچه بعضی از صاحب نظران شروع این سبک معماری را به اوایل قرن 12 میلادی نسبت میدهند اما به باور تمامی صاحب نظران اوج شکوفایی این سبک معماری به قرون 15 و 16 میلادی معطوف میگردد.
برخی از ویژگی های سبک معماری رنسانس عبارت اند از: بناهایی با پلان مربعی شکل،ایجاد طاق ها و گنبدها،ایجاد ستون هایی به سبک رومی،ایجاد حیاط های مرکزی و محصور در وسط ساختمان…..
در مقالات آینده سعی میکنم تا با هریک از سبک های معماری نام برده شده بیشتر آشنا شویم،همچنین به بررسی سبک های معماری ایرانی و نقاط ضعف و قوت آن میپردازیم.
