ویژگی‌های سنگ ساختمانی خوب
ویژگی‌های سنگ ساختمانی خوب چیست؟
سنگ‌های ساختمانی همیشه دارای شرایط مناسب نیستند. ممکن است سنگی شرایط مورد نیاز از نظر مقاومت و دوام نداشته باشد و قابل قبول نباشد. در نتیجه این از وظایف مهندس پروژه است که سنگی مناسب با نیاز پروژه انتخاب کند.
ظاهر
سنگ‌های نما ساختمانی باید ساختار بی‌نقص و فشرده‌ای داشته باشند. سنگ با رنگ روشن معمولاً به سنگ‌هایی که تیره‌رنگ هستند ترجیح داده می‌شوند. سنگ‌های نما نباید حفره‌های رسی، رگه و یا لکه‌های رنگی داشته باشند.
ساختار
اگر سنگ شکسته شود نباید ظاهرش تغییر کند، یعنی باید ساختار یکدست و یکپارچه‌ای داشته باشد. سنگ ها نباید دارای ترک خوردگی و یا تکه‌هایی از مواد شل و نرم باشد.
مقاومت
سنگ‌های ساختمانی باید مقاومت بالایی داشته باشند، تا در مقابل تغییرات جوی تجزیه نشوند و دچار فروپاشی نگردند.
معمولا سنگ‌ها می‌توانند در برابر نیروهایی که به آن‌ها وارد می‌شود، مقاومت کنند. اما در ساختمان‌هایی که نیرو غیر عادی به انها وارد می شود، باید حتماً مقاومت آن‌ها مورد آزمایش قرار گیرد. سنگ‌هایی که ساختار کریستالی فشرده خوبی دارند، دارای مقاومت بیشتری می‌باشند.
وزن مخصوص
وزن مخصوص سنگ‌های ساختمانی مستقیماً با وزن و مقاومت آن‌ها متناسب است. سنگ‌های ساختمانی که وزن مخصوص‌های بالاتری دارند، نباید در سدها، دیوارهای حائل، اسکله‌ها و بندرها استفاده شوند. وزن مخصوص یک سنگ ساختمانی خوب بین 2.4 تا 2.8 است.
سختی
سنگ‌ها یی که برای کف، زیرسازی و مجراهای رودخانه‌ها، در آب و اصطکاک قرار می‌گیرند باید حتماً قبل از به‌کارگیری، تحت آزمایش سختی قرار بگیرند.
چقرمگی
معیاری برای میزان فشرده شدن است که یک سنگ می‌تواند تحمل کند. زمانی که سنگ‌ها قرار است، از پس ارتعاشات وسایل نقلیه و رفت‌وآمدی که در جاده‌ها وجود دارد بربیایند، باید به‌اندازه کافی چقرمگی داشته باشد.
تخلخل
سنگ‌های ساختمانی متخلخل برای استفاده در ساخت‌وساز مناسب نیستند. به‌خصوص اگر قرار باشد در نماهای بیرونی و در معرض هوا باشد.
باران اسیدی با اجزای سنگ‌ها واکنش نشان می‌دهد و باعث فروریختن آن‌ها می‌شود. در مناطق سردسیر، آبی که در حفره سنگ‌ها باقی می‌ماند، یخ می‌زند.
از آنجا که آب در اثر یخ زدن افزایش حجم می‌دهد، این انبساط موجب از هم پاشیده شدن سنگ‌ها می‌شود.تخلخل سنگ‌ها باید آزمایش شود و سنگ‌های متخلخل تنها باید در محل‌هایی مورد استفاده قرار بگیرند که به‌هیچ‌عنوان در معرض سرمازدگی، باران و یا هیچ نوع رطوبتی قرار نداشته باشند.
جذب آب مستقیماً به تخلخل سنگ وابسته است. در نتیجه اگر تخلخل سنگ بیشتر باشد، آب بیشتری جذب و منجر به تخریب سنگ می‌شود.